۱-برای کسی که هرگز نخواهد خواند:
مییبنی چقدر واسه تو شعر و ترانه می نویسم.میبینی بعضی آهنگ ها رو که گوش می کنم
یاد تو می افتم.آه ای عشق ۱۵٪ من.دیدی وقتی دلم رو می شکونی یا اینکه شاد و شنگولی
منم میشم مثل خودت.
کاشکی تو می خوندی این همه چیزی رو که در موردت می نویسم.کاشکی تو هم بلاگر بودی.
کاشکی تو هم یه وبلاگ داشتی.اونوقت خودم واسه تموم پست هات صدتاصدتا کامنت
میذاشتم.
کاشکی اینترنتی بودی و بهم سر می زدی و اینارو می خوندی.
رمز عبور:vnگlکkd
اینم امشب واسه تو ای عشق ۱۵ درصدی.دیشب که حالم رو گرفتی حالم بد شد و اون پست
رو نوشتم.امشب که رفتارت تعدیل شد منم در سلامتی کامل به سر می برم.
دل اگه خونه ی غم شد من اگه پریشونم/تا ابد من به یاد عشقت ترانه می خونم
من پر حس نیازم تو نجیب و بی همتا/دیگه از اون نگاه پاکت جدا نمی مونم
دل ساده ی اونی که تنها/تو براش بودی تموم دنیا/حالا خونه ی غمه تو این شبها
میدونن همه دلم اسیره/آخه عشق تو مثه کویره/لب تشنگی می مونه رو لب ها
به امید روزی که بفهمی یه دیوونه ای شب و روزش شده خیال تو و وسط نمازش هم تورو
فراموش نمی کنه.
۲-به هر کسی که میگم بهم میگه خائن وطن فروش.خب چیکار کنم.من از تیم سپاهان بدم
میاد و امروز که با یک تیم ژاپنی بازی داشت من طرفدار اون ژاپنیه بودم.اصلا نمی تونم در هیچ
زمینه ای چه ورزشی و چه سیاسی این ویژگی رو داشته باشم:حمایت از رقیب داخلی در برابر
دشمن خارجی
حالا می خواد سیاستمدار داخلی باشه یا تیم فوتبال.
۳-اولین هدیه ی تولد ۱۸ سالگی ام رو دریافت کردم.یکی از نزدیکان آذر رو با آبان قاطی(قاتی؟)
کرد و یک ماه زودتر واسه م کادو آورد.آخه من نمی فهمم یک نفر هر چقدر هم که حواس پرت
باشه چی جوری میتونه تاریخ تولد به این رندی رو فراموش کنه.
۴-باز رسیدیم به نیمه ی دوم پاییز و آذر داره نزدیک میشه.خدا بخیر کنه.یادتون هست قبلا در
مورد مرگ های پاییزی نوشته بودم؟
منوچهر نوذری-ناصر عبداللهی-مرتضی ممیز-منوچهر آتشی و اون خبرنگاران و ...
امسال هم که با قیصر شروع شد.خداااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا
۵-این پستی که نوشتم به دل خودم ننشست.یعنی یه جورایی شکلاتی نبود.