عیدی من یادت نره

۲۹ اسفند رو دوس دارم.حتی خیلی بیشتر از خود عید.دقیقا به همون اندازه ای که از

۱۴ فروردین هر سال متنفرم عاشق روز آخر اسفندم.چون میدونی قراره روزایی بیاد که

حس با هم بودن رو داره.

بدترین شرایطش اینه که دو هفته تعطیلی و می خوری و می خوابی.اما خب اگه یه خرده

شانس بیاری و خیلی چیزا جور بشه میتونی تعطیلات خوبی داشته باشی.همین فکر

کردن و برنامه ریزی کردن و نقشه کشیدن واسه روزای عید مزه میده.

اما روز مسخره ی ۱۴ فروردین که میاد تمام اون روزای خوب رو پشت سر گذاشتی و چقدر

سخته از حال و هوای جمع بیرون اومدن و شروع یک تنهایی.

سال ۸۶ سال خوبی نبود.خوب که چه عرض کنم افتضاح بود.بهارش که چیزی رو یادم نمیاره

و فقط می دونم داشتم انتظار می کشیدم که کنکور لعنتی رو رد کنم.(کاش غیر از انتظار

کشیدن درس هم می خوندم)

تابستونش اما واسه م خوب بود.سفرهای کوچولو اما نسبتا زیادی که داشتیم باعث شد

تا از تابستون ۸۶ راضی باشم.پاییز و زمستونش هم که گذشت با دانشگاهی که دیگه دارم

بهش عادت می کنم.

سال ۸۶ آدمهایی وارد زندگیم شدن و شاید هم آدمایی از زندگیم رفتن بیرون.این رفت و آمد

طبیعیه و مطمئنا باز هم تکرار میشه.فقط امیدوارم سال ۸۷ سال خوبی باشه واسه همه ی

ما.

نمیشه غصه ما رو یه لحظه تنها بذاره اما خدا کنه تحملش رو داشته باشیم.

نمی دونم چرا همش وقتی می رسیم به آخر سال من یه جوری میشم.یه حال و هوای

عجیب.یه دلتنگی شیرین.دلم یه چیزی می خواد که نمی دونم.یک نگاه مستانه و شاید هم

یک بوس کوچولو.نمی خوام این لحظاتم رو با هیچکس قسمت کنم.می خوام فقط مال خودم

باشن.

خدا جون! تو این سال ۸۷ یه بوس شیرین و گنده به من بده و منو ببخش که اینقدر میگم

دوستت دارم ولی...

خدا جون! به مامانم سلامتی بده.به عمه جونم صبر بده با این دخمل احمقی که داره.واسه

پسر عمه و پسر خاله ام هم آستین بالا بزن.راه رو واسه پسرعموم هموار کن.منو هم

تا اونجایی که میشه آدم کن.من به همون بوسه ی شیرینت راضی ام.

بهاریه ام طولانی شد.بازم این آرزو رو دارم که سال خوبی داشته باشین.

پارازیت۱:من از دید و بازدید خوشم نمیاد.

پارازیت۲:من دوس ندارم بریم همه جا آجیل و شیرینی بخوریم.

پارازیت۳:در راستای دو پارازیت قبلی میخوایم بریم مسافرت با خانواده ی عمه کوچیکه.

پارازیت۴:دقایقی بعد از سال تحویل باید حرکت کنیم.

پارازیت۵:شب اول تهرانیم.دو سه شب میریم اصفهان.سه شب هم شیرازیم.برگشت هم

باز اصفهان و تهران و خووووووووووووونه.

پارازیت۶:من یه بوسه ی شیرین میخوام همچنان.

پارازیت۷:وقت نداشتم یه پست خیلی ویژه و متفاوت دربیارم.

پارازیت۸:این قالب رو فعلا تا آخر نوروز تحمل کنین.